Dizi biterken en beğendiğim #MirayDaner performanslarını ve Hilal sahnelerini sıralamak istedim. Her ne kadar dizinin neredeyse başından beri Hilal karakteri bitirilmeye çalışsa da benim için bu dizinin en özel karakteri oldu. Ve her zaman öyle kalacak.
10. Mehmet’in öldüğü bölüm
Miray Hilal’in acısını, buhranını, o ağlayamama halini o kadar iyi yansıtmıştı ki ben ekran karşısında yüreğimin sıkıştığını hissetmiştim. Bir ağlasa rahatlayacaktık belki de onunla birlikte ama o ağlamadan bile bize acıyı çok güzel yansıttı. Bölümün sonunda Mehmet’in tabutunun olduğu kayığa el sallarkenki haline bile onlarca senaryo yazdığımız gerçeği var bir de.
9. Hilal’in vurulduğu an.
Daha önce pek çok kez vurulma sahnesi izlemişizdir hepimiz hatta Vatanım Sensin’de bile pek çok kez izledik. Ama dizideki en iyi performans bu konuda Miray’ın. Kurşun girdiği anki sendelemesinden, yüzündeki şaşkınlığın yerini acıya ve korkuya bırakışına, ellerinin titreyişine, verdiği nefese ve yere düşüşüne kadar Miray’ın performansı gerçekten muazzam. Fakat sahnenin devamı maalesef çekim açıları, müzik ve görüntünün kapkara olması yüzünden mahvedildi.
8. Meşhur Kafka-Sadi sahnesi.
Tabi ki burada karşılıklı bir döktürme söz konusu ama konumuz şu an Miray. Sahnenin başında Hilal karargahın önüne geliyor ve Leon’u gördüğün an panik yapıp önüne dönüyor. daha yeni yeni hislerinin farkına varmış, kendini sakinleştirmeye çalışıyor önce, sonra ne söyleyeceğini düşünüyor, en son Leon’a karşı her zaman takındığı sert ifadesini takınıyor yüzüne ve tüm bunlar 3 saniyede oluyor. Sahnenin devamında da zaten aradaki elektrikten tüm İzmir yanar.
7. Hilal’in Leon’u vurması ve ardından geçirdiği kriz.
Hilal Leon’u vurdu çünkü mecburdu vurmaya yoksa abisi ölecekti. O ellerin titreyerek kalkışı, acıyla çıkan “TEĞMEN” nidası, silahın patlamasıyla gözlerden akan yaşlar ve Leon’un düşüşüyle aynı anda yere çökmesi… Sonrasında gelen kal hali. Abisinin onca seslenmesine cevap vermeyip öylece gözlerini yerde yatan Leon’a kitleyişi. Zorla ayağa kaldırılışı, babasına vurduğunu itiraf etmesi ama tüm bunlar sırasında asla durmayan o göz yaşları… Devamında hastaneye gitmek için çırpınışı ve abisinin ölünce mezarına gidersin demesi üzerine “Hayır ölmeyecek o, yaşayacak Teğmen.” haykırışı. Gerçekten Miray nasıl bu kadar iyi oynuyorsun diyorum her seferinde.
6. Bayrak Sahnesi
Bu sahne muazzam bir sahne ama ben Miray’ın performansına göre değerlendirdiğim için bu sırada. Türk Bayrağı Yunan bayrağının üstüne inerken Hilal’in o hayran bakışlarını kaç kişinin hayatının aşkına attığını gördünüz?
5. Hilal ve Leon’un kavuşması
Evet hepimizin müptelası olduğu o sahne.Bundan önce onlarca yerli-yabancı dizi izlemişimdir ama şu sahnedeki tutkuyu, özlemi, aşkı başka hiçbir sahnede görmedim. İkisinin performansı da harika ama Miray bir başka bu sahnede. Öyle bir kavuşma ki sadece mimiklerle sözlerle değil, tüm bedeniyle oynuyor bur sahnede. Her hareketi, nefes alışverişi bile özlem dolu. Bu sahne bin kere irdelendi zaten diyecek bir şey yok daha fazla.
4. Hilal’in hapisten çıkışı
Askerlerin kapıyı açışıyla yaşadığı korku, itilerek dışarıya çıkarılışı ve gökyüzüne baktığı o ilk an ve gözlerindeki ışıltı… Sonrasında başını indirişiyle birlikte Yunan askerlerini görüşü ve gerçeğe dönüş… Geri gelen korku… Hilal daima harcandığı için hapiste ne yaşadı bilmiyoruz ama korkusuz Hilal’in sokakta askerlere en uzak köşeden çekinerek gitmesinden işkence çektiğini çıkarımını yapıyoruz Miray’ın performansı sayesinde. Sonrasında Mehmet’e yaptığı umut konuşması ve eve girdiğinde o her şeyden kurtulmanın ve güvende olmanın verdiği farkındalıkla gelen titreme ve ağlayışla birlikte Miray başından sonuna kadar müthiş oynamış. Ama tabi ki harcandı.
3. “Vururdum seni Teğmen!”
Bu sahne benim için çok başka. Miray ve Boran bu sahnede gözleriyle o kadar iyi oynuyor ki kırk defa izlesem de her seferine gözlerim doluyor. Leon’un Hilal’in sözleri üzerine kırgınlığı ve sert duruşundan taviz vermemeye çalışan Hilal’in o kırgınlığı gördüğü an aynı üzüntünün gözlerine yansıması. Ve kendi üzüntüsünü belli etmemek için hemen arkasını dönüp oradan uzaklaşması… Leon’un verdiği şeref sözüyle duraksayışı ve elini kalbine koyuşu, nefesinin kesilmesi…
2. “Sana tapardım ben, yazık!”
Bu sahneyle ilgili ne söylesek az gelir sanırım. pek çok kişinin diziye başlama sebebi, diziyi izleyenlerin Hilal’e hayran olma sebebi. Karşısında Halit Ergenç varken onun karşısında zerre ezilmeyen, sönmeyen Miray… Tıpkı sahnedeki Albay Cevdet karşısında zerre ezilmeye Hilal gibi. Babasının sesini duyduğu andan itibaren göz yaşlarını tutmaya çalışan ama bir yandan da hesap sormak için babasının gözlerinin taa içine bakan ve o ağlayışı tutamayan Hilal. 7 yıl sonra taptığı babasını karşısında en istemediği halde görünce özlemini tamamen bir kenara bırakıp dimdik duran Hilal. Karşısındaki Yunan ordusuna rağmen babasına hesap sormaktan çekinmeyen hilal. Hayal kırıklığı gözlerinden okunan Hilal. Ve o Hilal’i muazzam canlandıran Miray. Şu sahneyi onun kadar iyi oynayacak başka bir oyuncu var mı ben bilmiyorum bu ülkede.
1. Hapse atılan ve idama mahkum edilen Hilal
Tek tek her anını nasıl yazacağım bilmiyorum ama 10. ve 11. bölümdeki her sahnesi ayrı ayrı muazzam sanırım. Annesi ve ablasıyla konuşması, çalgıcılarla konuşması, Halide Ediple Atatürk’e selam gönderişi… Vasili ile olan konuşması ve çok korkmasına rağmen “Sizin hiç dediğiniz şey vatan!” deyip dimdik duruşu. Ailesi görmesin diye intihar etmeye kalkışı ve Leon’un onu kurtarışı, Leon’la olan tüm konuşmaları. “Bu topraklardan defolup gideceksiniz!”le başlayıp “Leon, sağ ol.”la biten ve Hilal’in kalbine aşk kıvılcımlarını düşüren tüm o anlar. Ve babasıyla olan konuşması. “Hürriyetin kıymetini bana babam öğretti, asla vazgeçmemeyi.” Belki de izlediğimiz son düzgün baba-kız sahnesi. Kim ne derse desin bu dizinin harcanan en büyük ilişkisi HilCev’dir. Vee en son gelen o idam anı… Herkes orada kendini yırtarak ağlarken Miray ve Halit Ergenç’in gözleriyle oynaması. Hilal’in bakışlarını hayal kırıklığıyla babasına dikmesi. “Yunan oldun da artık kızını da mı sevmiyorsun?” En son darağacına çıkıp aslında korkarken ölmekten, hem de çok korkarken başını dik tutuşu. Ve vatanı için ölmekten duyduğu gurur. Bu sahne hem Hilal’in en iyi sahnesi hem de Miray’ın en iyi performansı.Ayakta alkışlıyorum kendisini.
BONUS: “Daha Ne kadar Eğileceksin!”
Bu sahnede Miray’ın kendisi yok sadece sesi var. Fakat yazı o kadar muazzam ve Miray o kadar güzel okuyor ki eklemeden edemedim.Bir şimdiki Halit İkbal şiirlerine bakıyorum bir buna. Ne diyelim yazık.
Hilal belki de Türk TV tarihinin en güçlü en özel kadın karakteriydi ama bazılarının çıkarlarına uymadı diye harcaya harcaya bitiremediler. Yine de dizi bittiğinde onu hatırlayacağımız çok güzel sahneler var. Bu sıralama Miray’ın performansları üzerine ilk on. Yoksa daha pek çok güzel Hilal sahnesi ve Miray performansı var. Bazen sahne denemeyecek saniyelik anlarda bile harikalar yaratabiliyor Miray. umarım bundan sonra kendisinin kıymetini bilen, profesyonel yapımlarda çalışır. Hilal ise benim için en özel dizi karakterlerinin başında gelmeye devam edecek. Ben onu şu an düşürdükleri halle ve zor durumla hatırlamayacağım yukarıdaki sahnelerde olduğu gibi güçlü, cesaretli, tutkulu, vatansever ve aşık Hilal olarak hatırlayacağım.
Son olarak çok sevdiğim iki tane Hilal klibi var, canım sıkıldıkça izlediğim. Hilal’i tam manasıyla yansıtan bu klipleri de en sona koyuyorum.