“Uyuyan Cadı”
Oldukça eğlenceli bir bölümdü, daha doğrusu keyifli. Dizinin konusuna ve kadın başrolümüzün zihnine, iç dünyasına paralel giden o masalsı anlatımı sevdim. Yazar Ko’nun her zamanki kural tanımaz ve her anlamda “cesur” hallerini izlemek de güzeldi. Herkesten farklı bir düşünme ve yaşama şekli olduğu için insanları daima şaşırtması bizler için elbette ilginç bir durum değil.
Araba kovalamacası, hastanedeki curcuna gibi şenlikli olayları bir kenara bırakacak olursak, benim için bu bölümün en önemli özelliği insan psikolojisine eğilme şekliydi. Başından beri bu konu zaten işleniyor evet ama, bu bölümde daha açık repliklerle daha vurucu sahneler gördüğümüzü söyleyebilirim. Dizinin neredeyse 9 olan imdb puanı boşa değilmiş demek ki. 🙂
Yazarın Gang Tae’yi yüzleştirdiği bazı şeyler olsun, milletvekilinin oğlu olsun, başarılı sahnelerdi. Yazar zaten dizideki kilit repliklerin başlıca sahibi biliyorsunuz ki.
Son sahne cidden üzücü ve etkileyiciydi. Onun dışında, Gang Tae’nin bu kadar erken direnmeyi bırakmayı kabul etmesini ise hiç beklemediğimi itiraf ediyorum. Daha 3. bölümdeyiz yahu, hemen öyle teslim olunur mu?
Bu bölümde ayrıca, Moon Young’ın zihninin derinlerine doğru da kısa bir yolculuk yaptık, ya da geçmişine mi demeliyim? Gördüğü kabus onu ağlatacak noktaya bile getirdi hatta. O zorlu anlarda hastabakıcının düşüyle kendini sakinleştirmesi ise içten içe kurmaya başladığı bağın simgesi niteliğinde. Tabi kendisi bunları sadece “seni beğeniyorum, arzuluyorum” olarak yorumlamayı ve yansıtmayı seçiyor o ayrı.
Son olarak, bölümdeki en güzel sahnelerden biri Gang Tae’nin abisiyle olan sahnesiydi. Ne için para biriktirdiğini konuştukları andan bahsediyorum. Bu ikilinin ilişkisi bana o kadar dokunuyor ki. 🥺 Umarım birlikte çook mutlu ve korkusuz olacakları bir final bizi bekliyordur.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere, 2. bölüm yorumu için tıklayabilirsiniz!