Merhabalar. Bugün sizi çok değil, biraz geçmişe götürüyor ve kalbimizde yer etmiş özlediğimiz yerli dizi karakterleriyle buluşturmak istiyorum. Hatırlamak isteyenler veya hiç unutmamış olanlar için güzel bir anma diyebiliriz buna. Diziler başlıyor bitiyor ama duygusal bağ kurduğumuz şeyler hiçbir zaman geçip gitmiyor. Yıllar geçse de sevmeyi bırakmadığımız, gerçek hisler beslediğimiz kişiler bizimle kalıyor.
Keyifli okumalar!
Fi – Bilge
Çok büyük kitlesi bulunan, benim de yayınlandığı dönemde heyecanla, severek takip ettiğim Fi’nin sevimli, aklı başında, cesur kızı. Yaşadıkları, düşündükleri, tavırları ve söyledikleriyle kesinlikle güzel bir karakterdi Bilge. Dizi final vermek yerine beklediğimiz gibi devam etseydi, hikayesi gayet etkileyici olurdu diye düşünüyorum. Dikkat çekici yönleri sadece ufak sahnelerle vurgulandığında görebilmiştik. Yine de sevildin, özleniyorsun Bilge.
Bir Deli Rüzgar – Melike Candan
Biliyorum BDR denilince neredeyse herkes burada Gökçe’yi görmeyi beklerdi. Kesinlikle benim için de çok özel ve hatırlanmaya değer bir karakterdi. Ama burada olmayışının sebebi de aslında bu, ondan bahsederken ne yazık ki kısa kesemiyorum. Söyleyeceğim şeylere sürekli bir yenisi ekleniyor ve ortaya bir paragraf değil, destan çıkıyor. Dolayısıyla kendimi Gökçe’ye özel bir içerik hazırlayacağıma ikna edip söz vererek bu kısmı Melike’ye devrettim. İlk olarak şunu söylemek isterim ki bu dizi başlı başına çok özel ve kaliteliydi. Bitmesin diye ne kıyametler koptu ne uğraşlar verildi ama malesef reyting kurbanı oldu. Benim için neredeyse her bir karakteri çok çok önemli ve apayrı güzeldi, dolayısıyla diziyi bu kadar sevmiş olma sebebim de bu. Çok kısa sürede bize çok güzel şeyler göstermeye, güzel hikayeler anlatmaya çalıştılar ve yarım kalmış olsa da bunu başardılar. İşte Melike Candan da bu efsanenin yıldızlarından biriydi. Giyinişiyle, özgüveniyle, hevesleri, hataları ve pişmanlıklarıyla.. kısacası bize sunulan hayatıyla, kesinlikle özlenen bir karakter.
Baba Candır – Haluk
Uraz Kaygılaroğlu ve komedisi desem.. Sen muhteşem bi baba mısın bilmiyorum ama muhteşem bir oyuncusun! İzlemesi bu kadar keyifli toplamda kaç kişi vardır emin değilim. O kadar değişik, eğlenceli bir karakterdi ki Haluk Güney. Kalabalık kadrosuyla sahneye çıkıp bayat espriler ve lüzumsuz itici taklitlerle insanları güldürmeyi hedefleyen ekiplerden çok çok daha başarılıydı bu konuda. Mimikleri, bakışları, Ece’yle olan ilişkisi, sorumsuzluğu, nefreti, tiksinmesi, sevgisi ve aşkıyla baştan aşağı bir efsaneydi. Delicesine sevildiğini gördüğümde hak veriyorum genelde. Sonuç olarak, biz bu adamı çok fena özledik.
Avlu – Ecem
Tüm ülkenin ölümüne neredeyse annesi Deniz kadar üzüldüğü kız.. Omuzundaki yükler ve yaşadığı acılarla içimize işlemişti. Eslem’in başarılı oyunculuğu da etkili tabii ki bunda. Hala ağlamak istediğimde Şafak Türküsü sahnesini açıp izliyorum. Avlu gibi kaliteli bir yapımda yer aldığı için gerçekten mutluyum. Arkasında güzel şeyler bıraktı. Her işini seven, destekleyen illa ki vardır ama eğlenceli/yüzeysel gençlik dizilerindense, ben daha ağır işlerde görmeyi tercih ederdim. Mesela Ecem’i çok özlüyoruz.
Muhteşem İkili – MKC
Kerem Bürsin’in seveni olduğu kadar, sevmeyeni de bol bilirsiniz. Biraz bundan sebep, biraz da dizideki rolünün başta egosu olmak üzere tuhaf huylarından dolayı MKC’nin sevilmeyeceğini düşünmüştük. Ama ben de kendisini izlemiş biri olarak, diziyi takip eden pekçok kişi gibi olduğumu, yani onu sevdiğimi söylemek istiyorum. Nasıl oldu neden oldu bilinmez ama MKC gerçekten benimsenildi. Ayrıca dizi de gayet güzeldi ama biraz direndikten sonra, başka bir reyting mağduru olarak aramızdan ayrıldı. Ben diziyi bitirmediğim için kendisine veda edemedim ama yine de özleniyor diyebilirim. Özellikle, titizliğini miras bıraktığı junior versiyon oğluyla..
**************************
Yazının sonuna geldik.
Umarım hoşunuza gitmiştir.
Görüşmek üzere.