Sırlarla dolu dizi Vuslat’ın Aziz ve Feride’sini neden seviyoruz? Hikayeleri neden ilgimizi çekiyor? Bugün biraz bunları konuşacağız. Dizinin başlandığı günden beri, yani ilk bölümden itibaren Aziz de Feride de, bize sunulan dünyada en çok üstüne düşülen karakterlerden.
İkisi apayrı dünyaların insanı, bambaşka hayatların yolcusu bakıldığında. Ama aslında öyle değil, en azından artık. Adımları evriliyor, birbirlerine doğru, istemsizce.
İkisinin de karşı koyamayacağı bir güç faktörüne şahit oluyoruz dizide. “Kader”. Bir yol var yürünecek, ve ikisinin de meyli oraya kayıyor günden güne. Rastlaşmaları, Feride’nin kardeşi Fırat, iş, Salih Baba.. Hepsi o ikisinin kopmaz bağlarla birbirine bağlanması için birer araç aslında.
Ne yaparlarsa yapsınlar dönüp gidemeyecekleri, hayır diyemeyecekleri koskoca bir gerçek var ortada. İnkar işe yaramaz, kaçmak kurtarmaz. Ne zaman ne de mekan laf anlamaz. Engeller bir bir kaybolur, yazgıya ters düşülmez.
“Aziz Bey” diyip nefretini dillendirdiği adama “Aziz” diyor artık Feride. Israrla direniyor, kendini savunuyor ama nafile. Aziz de biliyor, tıpkı bizim gibi. Feride’nin kalbi onun için atıyor. Feride.. Aziz onun adını söylemeyi nasıl da çok seviyor. Yapma diyor, gitme diyor.
Gözlerine bakıyor, gülümsüyor. Feride uyuyakalmış Aziz’i seyrediyor..
Başka bir an, arabaya binilecek. İkisi karşı karşıya, dip dibe geliyor. Nefesler tutuluyor, heyecan artıyor. Feride’nin kalbi pır pır atıyor. Bize de bu güzel enerjinin keyfini sürmek kalıyor.
“Bambaşka iki hayatın kesişmesi, iki insanın defalarca rastlaşması, iki yaşamın en kötü ve en iyi yerlerden birbirine bağlanması..”
Her hafta böyle özenli, derin sunulan bu karmaşık ilişkinin tadını çıkarmaya devam edebilmemiz dileğiyle.