Bu diziyi bu kadar sevmeyi hiç beklemiyordum. Sosyal medyada çok ilgi görmesine rağmen, abartıldığını düşünmüştüm ve biraz önyargılıydım açıkçası. Ama izleyince gördüm ki gayet izlenesi, keyifli bir dizi olmuş. Sempatik bir havası var, oyunculuklar iyi. Çok tadında bir gençlik dizisi bence. Ayrıca kadroda Dolunay Soysert’i görmek de hoş bir sürpriz oldu, bilmiyordum çünkü. Sevdiğim bir sanatçıdır kendisi.
Diziyi oldukça akıcı buldum. Zengin fakir konusunun işlenişinde bazı yerler abartılı dursa da çok göze batmıyor. Karakterlerden en çok ısındığım Ali oldu şimdilik, sanırım. En zavallı bulduğum da Hazal. Önder Hoca ve Cemre’nin pişman olup “iyi” tarafa geçiş sürecini çok hızlı bulsam da, senarist ve yönetmenin bi bildiği vardır, demek ki ellerinde çok malzeme var ki bu kadar acele edebildiler diye düşünmek istiyorum.
Dizinin daha chill, çerezlik bir tonda başlayıp sonra sertleşmesi de güzeldi. Shipler hakkında düşünürken bir anda ortaya kocaman bir acı düşüyor, Vefa’nın babasını da ayrıca beğendim, fikren. Etkileyici olmuş.
Genel olarak bazı mantık hataları, abes kaçan şeyler var ama olmaması imkansız zaten. Önemli olan seyir zevkini mahvetmemesi ki bence iyi idare etmişler her şeyi. Hem yüzünü ezberlediğimiz insanları görmemek, hem de cringefest’e dönüşmeden ilerleyen birkaç bölüm izlemek beni mutlu etti açıkçası.
Dizinin temposu, mekanlar & dekor ve kullanılan müzikleri de ayrıca beğendim. Bu konudaki yetkili ekibi de tebrik etmek istiyorum. Çok ilginç bir senaryosu yok dizinin, ama beklediğimizin de bu olduğunu zaten sanmıyorum. Seni Kalbime Sakladım ve türevlerinden daha derli toplu ve seyirciye bir şeyler vaat eden, makul seviyede bir yaz işi işte.