Bir Netflix yapımı olan bu film, tek mekanda geçen oldukça sürükleyici bir yapım. Bir şirketin kaderini belirleyecek bir toplantıya odaklanıyor ve bu toplantıda şirketin dört ortağı dışında, onların iletişimini yönetecek bir de arabulucu bulunuyor. Tehlike anında insanların ne kadar ileri gidebildiğini ve bencilliğin “var olmayan” sınırlarını zorlayan 7 años’un bir buçuk saati doldurmayan süresi, size ilişkiler hakkında pek çok şeyi düşündürmeyi başarıyor.
Sözde aile gibi olan bir grup iş arkadaşının birbiriyle çirkince yüzleşmesini, herkesin karşısındakinin zayıflıklarını kullanarak kendini kurtarmaya çalışmasını ve belki de yıllar içinde inşa ettikleri her şeyi, içlerindeki kini kusarcasına savaşarak konuştukları için mahvetmelerini izliyoruz film boyunca.
Zor seçimlerin mevzubahis olduğu bu çok da uzun olmayan görüşmede, satranç tahtası ve karakterleri, kimin masada nerede oturduğu, değişen sandalyelerin referansları gibi birçok sembol ve metafor da kullanılıyor, bu da izlediğimiz şeyden sıkılmamamıza sebep oluyor.
Oyunculukları ve dekoru genel anlamda beğendiğimi söyleyebilirim. Merak duygusunun aktif tutulduğu da bir gerçek. Tek pürüz, eğer ekiptekilerin birbirlerine değer verdikleri, asgari düzeyde şefkat barındırdıkları bir dönem varsa, ondan bu sert seviyeye olan geçişi göremeyişimiz. Söylemek istediklerim bu kadar, 2016 yapımı 7 años’un imdb puanının 6.8 olduğunu söyleyerek bitireyim.