Merhaba sevgili dostlar ve K-Drama severler. Bugün dizimizin 11. bölüm yorumuyla çıkıyorum karşınıza.
Geçen bölüm Do Hyun Su babasının suç ortağını bulmak için insan kaçakçılığı yapan çeteyle mal (insan) almak üzere anlaşmış daha fazla ödeme karşılığı aradığı ismin adını ve fotoğraflarını istemişti. Sonrasında telefonla polislerle iş birliğine gitmiş ve insanları kurtarmaları için yardım etmelerini istemişti. Gelin şimdi hep beraber yeni bölüme bir bakalım.
Dizinin en sevdiğim yanlarından birisi de; girişi Do Hyun Su’nun geçmişinden bir parça sunarak yapması. Böylece öncesinde de nasıl bir süreç yaşamış onu da görmüş oluyoruz. Bu bölümde ise hayatına minik bir canlının girmesi ve Do Hyun Su’nun, hayatına giren güzelliklerle nasıl değiştiğine ve hiç bilmediği duyguların, farkında olmadan yüreğinde filizlenmesine şahit oluyoruz. Kızlarını ilk gördüğünde yaşadığı duygu korkuydu. Çünkü; yaşadığı sürece kendisini kimsenin sevebileceğini düşünmüyordu. Bu yüzden ya kızı da kendisini sevmeyebileceği ihtimali Do Hyun Su’yu korkutmuştu. Oysaki hep beraber gördük ki o kızının kahramanı, en çok sevdiği kişiydi.
Do Hyun Su kaçakçılarla buluşur ama hiç hesapta olmayan gelişmeler yaşanır. Baba Beak kaçakçıları arayarak Do Hyun Su’nun icabına bakmalarını çünkü onun polisle iş birliği yaptığını söyler. Üstelik dediğin yaparlarsa iki katı ödeme de teklif eder. Baba Beak’ın elinde de kullan at telefondan vardı. Bu da gösteriyor ki babanın da hem insan kaçakçılarıyla hem de Do Min Seok ile ilişkisi var. Gördüklerimden sonra yaptığım çıkarım bu.
Dedektif; Choi Jae Sub’un öğrendiklerinden sonraki kızgınlığına bakacak olursak her şeyi ortaya dökecek ve Cha Ji-Won’u rezil edecek diye bekledim. Cha Ji-Won bayağı bir yalvardı Do Hyun Su’nun masumiyetini kanıtlamasına müsaade etmesi için öyle ki; masumiyetini kanıtlaması için hayatını bile ortaya koyabileceğini söyler. Çünkü; tutuklandıktan sonra Do Hyun Su’nun buna buna şansı olmayacaktır. Seri katil bir psikopatın oğlu ve bir dedektifin eşi. Dünyanın onu nasıl göreceği çok açıktır. Herkes ona taş atacak ve sonsuza dek alay edeceklerdir. Gerçek olan bir şey var o da “insanların sıkıcı gerçekle ilgilenmediğidir.” Bundan dolaayı Cha Ji-Won Do Hyun Su’nun maruz kalacağı şeylere kayıtsız kalamazdı. Neyse ki insaflıymış da o kadar kızmasına rağmen Cha Ji-Won’a kıyamayıp onun istediğini yapmasına göz yumarak sabaha kadar müsaade etti.
Do Hyun Su tam da en çaresiz durumdayken Cha Ji-Won ikinci kez hayatını kurtardı. Bu durumda Do Hyun Su Cha Ji-Won’a iki hayat borçlu. Bir de yıllardır verdiği koşulsuz sevgiyi katarsak Do Hyun Su ömür boyu uraşsa Cha Ji-Won’a olan borcunu ödeyemez. Karşısında Cha Ji-Won’u gören Do Hyun Su epey şaşırır çünkü hâlâ onu kandırdığını sanmaktadır. Kısa ama şiddetli bir boğuşma sonrası elebaşını etkisiz hale getiriler ama kendileri darmadağındır. Çünkü haksız yere hapiste yatmaması için Do Hyun Su’nun kaçması lazımdır. Cha Ji-Won, kendilerini bu duruma soktuğu için hem öfkeyle hem de üzüntüyle Do Hyun Su’ya kaçmasını söyler tıpkı eski günlerdeki gibi. Gelişmelerin şokuyla ne yapacağını bilemeyen Do Hyun Su bulunduğu yerden kaçar.
Do Hyun Su her ne kadar ablasını beladan uzak tutmak istese de Do Hea Soo kendince suç ortağını bulmaya çalışır. Hiçbir şey hatırlamadığı cenaze gecesine dair anıları gün yüzüne çıkarmak için hipnoterapiye bile razı olur. Oradan hatırlayabildiği ise sadece yeşil bir bilekliktir. Bileklik; yurt dışında sağlık hizmeti vermek amacıyla çalışmalar yapan bir kuruluşun, gönüllü çalışanlara verdiği bir hatıradır. İşaretler Do Hea Soo’yu baba Beak’ın evine götürür. Do Hea Soo’nun istediği belli zaman aralığında çalışan gönüllülerin isimleridir. Böylece babasının suç ortağını bulabilecektir.
Bir de o gece koluna telefon numarası yazan elde bir gariplik vardır. Sağ tırnakları normalken sol tırnakları yenmiş gibidir. İşte tam bu esnada düğüm çözülür. Do Hea Soo’yu kapı ardından gözetleyen Beak Hee Seong birden sol elinin tırnaklarını yemeye başlar. Ve korkusu arttıkça geçmişi de hatırlar. Komadan uyandığında geçmişte yaptıklarını hatırlıyor muydu yoksa Do Hea Soo anlatınca mı hatırlama gerçekleşti orasını çözemedim.
Bir de Beak Hee Seong’un bir kadınla buluşacaktım demesi kafamı iyice karıştırdı. Sanki bana buluşacağı kadın Do Hea Soo gibi geliyor. Neden olmasın? Zaten babası adına çalışıyordu, kızını da tanıyordur ve gençlik aşkıdır. Do Hea Soo geçmişte tanımasa da sonradan Beak Hee Seong bir şekilde kızı bulup farklı bir kişi olarak kendini tanıtmış olabilir. Do Hea Soo koluna yazılan telefon numarasını hatırlayabilirse her şey açığa çıkacak.
Fakat her halükârda Beak Hee Seong’un böyle olmasında ve diğer olaylarda babanın da parmağı olduğunu düşünüyorum. Böyle olmasaydı oğlunun karıştığı kazayı saklamaz, Do Hyun Su’yu yıllarca oğlunun yerinde tutmazdı. Kirli işleri var ki kazayla ortaya çıkacak korkusu yaşadı. Hem kanun dışı işleri ortaya çıkmasın hem de elde ettiği mevki ilinden gitmesin diye kazayı örtbas etti. Önümüzdeki bölümlerde nasılsa ortaya çıkacak ne türlü kirli işler yaptığı. Bekleyip göreceğiz.
“Böyle bitemez.”
Do Hyun Su Cha Ji-Won’un talimatıyla olay yerinden kaçar ama yol boyunca da şaşkınlık ve çaresizlikle olayları anlamaya çalışır. Cha Ji-Won sırrını ne zaman öğrenmişti ve ne kadarını biliyordu? Hiçbir şey konuşmadan, bir açıklama yapamadan öylece kaçacak mıydı? Bir yandan düşünürken bir yandan da Cha Ji-Won’un geçmiş günlerdeki konuşmaları hafızasından geçiyordu. Demek ki ayrılmak istediğini söylediğinde gerçekleri biliyordu. Sonrasında ise masumiyetine inanmış olmalı ki sözlerini geri almış ve kendisini ne kadar çok sevdiğini söylemişti.
Evet böyle bitmemeliydi. Do Hyun Su konuşmak için ısrarla Cha Ji-Won’u arar fakat aramalarına karşılık verilmez. Büyük bir acı içerisinde ne yapacağını, nereye gideceğini bilemez bir haldeyken karşısında Cha Ji-Won belirir. Büyük bir mahcubiyetle Cha Ji-Won’a neden bildiği halde kendisini koruduğunu sorar. Cha Ji-Won sitemkâr bir şekilde, Do Hyun Su’nun tüm bunları neden yaptığını hala anlamadığını sorgular. İşte o an Do Hyun Su içinde biriken tüm acıları dışarı dökmek istercesine hıçkırıklara boğulur. Öyle ki Cha Ji-Won’a yaşattıklarından, yaşatacaklarından dolayı defalarca pişmanlığını dile getirip özürler diler.
Fakat Do Hyun Su’nun artık kaçacak gücü yoktur. Çünkü onun, kendisini çok seven küçük prensesi, yanında huzur bulduğu karısı ve sıcak bir yuvası vardır. O artık geriye dönmek istemez. O artık Cha Ji-Won’dan ayrı kalmak istemez. Ve o anda kaçmak değil de olmak istediği yere gitmek ister; “eve gitmek istiyorum Cha Ji-Won-a…”
Evet eve gitmelilerdi. Ne olacaksa olsun en azından oradan başlayacaklardı. Do Hyun Su’nun pişmanlığı, Cha Ji-Won’a karşı mahcubiyeti bölüm sonuna kadar sürer. Cha Ji-Won ise başından beri koşulsuz sevdiği Do Hyun Su’yu bu zor durumda da yalnız bırakmaz. Çünkü o biliyor ki Do Hyun Su bilmese de içinde sonsuz merhamet barındırıyor ve bunu Cha Ji-Won’a ve kızına fazlasıyla gösteriyordu.
Gece boyu konuşmaları, dertleşmeleri ve Do Hyun Su’nun geçmişini anlatması bölümün en güzel sahnelerinden biriydi. Yanına Cha Ji-Won’un Do Hyun Su’yu kurtardığı sahne ile köprüdeki itiraf konuşması sahnesini de eklememiz lazım.
Ve bölüm sonunda gelen, çiftimizin el ele evlerinden çıkış sahnesi. Dedektif Choi Jae Sub sözünü tutmuş ve çiftimize gece boyunca müsaade etmiştir. Sabahında ise dediği gibi Do Hyun Su’yu tutuklamak için kapıda hazır beklemektedir. Birçok kez sürprizlerle bizi şaşırtan senarist burada da bizlere yeni sürprizler armağan edeceğini zannediyorum. Dedektif Choi Jae Sub gerçek katili ve diğer suç ortağını bulmak için yeni planlar yapmıştır diye düşünüyorum. Son kararından sonra Do Hyun Su’nun, üzerine atılan suçtan aklanması için elinden geleni yapacak gibi bir his oluştu içimde. Bakalım yeni bölümde bizleri neler bekliyor hep beraber göreceğiz.
Bir bölümün daha sonuna geldik dostlar. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim, kalbimi bıraktığım bir bölümdü. Yeni bölümde yeni gelişmelerle tekrar buluşmak dileğiyle. Sürçülisan ettiysek affola. Yeni bölümde, yeni yorumlarda görüşmek dileğiyle kalın sağlıcakla…