Arrow aksiyon dolu bir bölümünü daha geride bıraktık. Fakat bu sefer aksiyon, Oliver tarafından değil Felicity’den geldi.
“Kuşlar uçar, unuttun mu?”
Laurel’ın üzerine atılan suçlama nedeniyle iyi biri olmaktan vazgeçmesi ve tekrar Black Siren olması, hiçbir şeyin toz pembe olmadığını bize gösteren bir detay oldu. Siyah ya da beyaz olamamak. Bazen de gri olmak… Dizinin en sevdiğim yanı da zaten karakterlerin hepsinin gri renkte olması. Her insanın içinde iyilik ve kötülük birlikte kol gezer. Önemli olan hangi seçimleri yaptığımız. Bizi biz yapan şeylerin seçimlerimiz olduğu…
İşte tam da böyle bir bölümdü aslında. Ne olursa olsun Laurel’ın kötü olduğuna inanmayan Felicity, arkadaşını yalnız bırakmadı ve Laurel’ın onu öldürmeye çalıştığını düşünmesine rağmen (ki aslında onu öldürmeye çalışmamıştı), kendini tehlikeye atıp, onun yanında olmak istedi. Her şeyden önce ona, inandığını söylemek istedi. Çünkü Laurel’da, en kötü zamanlarında Felicity’e destek olmuştu.
Derler ya; iyilik bulaşıcıdır. Kötülükte. İşte Felicity ve Laurel’ın arkadaşlığı da böyle ilerledi. Her temaslarında birbirlerine bulaşan renkleri, sonunda onları gri yaptı ve seçimlerini de etkiledi. İkisinin arkadaşlığını izlemek, sezon boyunca keyifle izlediğim sahnelerden biri oldu. En sonunda Felicity’nin kızı olan Blackstar’ı kurtardığı an ise, denize atılan bir taşın etkisinin sadece tek bir dalgadan ibaret olmadığını bir kez daha hatırlattı.
Bölüme efsane bir giriş yapan Sara ise beni oldukça mutlu etti. Böyle ufak detayları seviyorum. Tanıdık, eski yüzleri bölümlerde görmek oldukça keyif verici. Ayrıca Laurel ile mezar başında birbirlerine rastlamaları ve aralarında geçen konuşma sahnesi, bölümün duygusal boşluğunu dolduran bir sahneydi.
Gelgelelim kanaryaların ve Overwatch’un birlikte çalışmasına… Kadınların gücü, Kanaryalar birliği… Ama favorim tabi ki ‘Adalet Kuşları’. Bayıldım! Uzun zamandır böyle bir şey izlememiştim. Ne kadar Oliver’ın Arrow olmadığı bölümleri izlerken bir tık sıkılıyorsam da bu bölüm oldukça eğlendim. Espriler, Sara’nın renk katması, kadınların birbirini koruması ve inanması, bölümü güzel yapan detaylardı.
Gelecek bölümlerle geçmiş bölümlerin bir arada gösterilmesi alıştığımız bir şey olsa da, geleceğin Star City’sinde dönen olayları hala oturtamadığımızı düşünüyorum. Blackstar’ın sahada uzun vakit geçirmemesine rağmen bilmiş nidaları, yeri geldiğinde gösterdiği şımarıklığı, Felicity ve Oliver arasında ne geçtiğini hala bilmememiz, olayların biraz daha hızlı akmasını istememize neden oluyor. Zaten Arrow’un da dizi olarak sıkıntısı bu. 25 değil de 15 bölüm olsa sanki her şey daha iyi olacak gibi. İzlediğim bir serinin bitecek olması beni ne kadar üzse de, son sezonun 10 bölüm sürecek olması beni heyecanlandırıyor. Umarım hayal kırıklığı yaşamayız. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere!